Dla Ducha: WIARA

Boże Ciało – Uroczystość ku czci Wielkoczwartkowego Sakramentu

Dziś nieco więcej historii, niż zwykle, a to dlatego, że jest bardzo istotna oraz ciekawa… Chodzi oczywiście o historię dzisiejszego święta Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (potocznie nazywanego Bożym Ciałem). Choć historia ta zaczyna swój bieg w XIII wieku n.e., to niewątpliwe trzeba stwierdzić, że Kościół od samego początku głosił wiarę w realną obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, który został ustanowiony przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy. Opisali to przecież trzej Ewangeliści: Mateusz, Marek i Łukasz, a także Apostoł św. Paweł. Prawdziwa i rzeczywista obecność Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina opiera się według nauki Kościoła na słowach Jezusa: „To jest Ciało moje (…) To jest moja Krew (…)” /Mk 14, 22-24/

W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto bp Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej, natomiast pod koniec XIV w. święto Bożego Ciała było obchodzone już we wszystkich diecezjach. Było ono zawsze zaliczane do świąt głównych, najważniejszych.

Historia święta rozpoczęła się jednak około 100 lat wcześniej… Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa były objawienia św. Julianny z Cornillon (w południowej Francji). Około 1207 r., jako szesnastoletnia dziewczyna, przeżyła pierwsze widzenia, choć były one jeszcze mgliste i niezrozumiałe. Zgodnie z tradycją hagiograficzną, kilka dekad później, w 1245 r., św. Juliannie ukazał się Chrystus, pragnący ustanowienia święta Eucharystii w pierwszy czwartek po święcie Trójcy Przenajświętszej. Pod wpływem tych objawień bp Robert ustanowił w 1246 r. święto Bożego Ciała, początkowo dla diecezji Liege (w środkowej Francji) oraz zainaugurował pierwszą procesję eucharystyczną ulicami miasta. Wkrótce zaczęto jednak wysuwać przeciwko Juliannie oskarżenia o herezję, a decyzję o wprowadzeniu święta Bożego Ciała w diecezji Liege, uznano za przedwczesną. Zarzuty te spowodowały, że święto przestało być obchodzone.

Sprawa święta Eucharystii nie została jednak zapomniana. Problemem tym zajął się późniejszy biskup Verdun, a od 1261 r. – papież Urban IV. Do ostatecznego uznania święta Bożego Ciała za ogólnokościelne, papieża tego skłonił dopiero cud eucharystyczny, jaki miał miejsce w Bolsenie (w środkowych Włoszech) w 1263 r. Podczas jednej z Mszy św., w momencie przemienienia, odprawiający kapłan zauważyć miał, że z konsekrowanej hostii zaczynały spadać krople krwi. Poplamiona krwią chusta została przesłana papieżowi Urbanowi IV, który umieścił relikwię w tutejszej katedrze, a pod wpływem fascynacji cudem rozpoczął aktywne starania, mające na celu ustanowienie święta Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. 11 sierpnia 1264 r. Urban IV ogłosił bullę „Transiturus de hoc mundo”, na mocy której Boże Ciało stało się świętem całego Kościoła. Papież Jan XXII oraz papież Bonifacy IX zajmowali się następnie rozpowszechnianiem święta i wprowadzaniem go wszędzie tam, gdzie jeszcze nie było ono obchodzone.

Święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa to piękna uroczystość łącząca wartość wiary, jakim jest cud Eucharystycznego Przemienienia oraz wartość tradycji, ujawniającej się w obchodach święta (parafialnych procesjach). Chociaż można powiedzieć, że przecież świętem Eucharystii jest Wielki Czwartek, to Boże Ciało tym bardziej podkreśla, jak wielki dar Najświętszego Sakramentu dał nam Chrystus. Zatem pięknego świętowania Kochani : )

Jeden Komentarz